1) : کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ کُرْهٌ لَکُمْ وَعَسَى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿۲۱۶﴾
وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ :
میخواند درخواست میکند انسان برای خود شر را یعنی دعا و درخواستش به شر است ؛ حال آنکه فکر می کند دعایش به خیر است
و این به خاطر عجول بودن اوست صبر ندارد
ترجمه آیه :
انسان از روی عجولیت و نادانی شر را به سوی خود میخواند با دعا و درخواستی که خیر می نماید و فکر می کند