1)
: حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ یَجْأَرُونَ ﴿٦٤﴾ المؤمنون
وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَافِرُونَ ﴿٣٤﴾ وَقَالُوا نَحْنُ أَکْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ ﴿٣٥﴾ سبإ
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ ۖ فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ ﴿٢٥﴾ الزخرف
ترجمه آیه شریفه : زمانی که مترفین جامعه درمقابل امر خداوند کفر ورزیده و ندای رسولان را تکذیب کرده و راه فسق و فجور در پی گیرند ؛ آن گاه اراده خداوند بر آن تعلق می گیرد که آنها را هلاک و زیر و رو کند
(هلاکت و عذاب الهی شامل مستکبران و کافران آن دیار است نه همه اهل قریه خوب و بد با هم )